بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ
82 ياسين
چون به چيزى اراده فرمايد كارش اين بس كه مى گويد باش
پس [بى درنگ] موجود مى شود
خداوند ، عشق و رحمت است
عشق او بخشي از رحمت اوست
و رحمت او بخشي از عشق اوست
او همگان را بدوت هيچ قيد و شرطي قبول دارد
و اين معناي عشق اوست
در صورتي كه اين نكته درك شود
زندگي انسان رنگ و بوي تازه اي به خود خواهد گرفت
تفكر ناب تفكري خدايي است
كه بايد به سوي آن حركت كرد
آنچه در اين لحظه اهميت دارد اين است كه
چه انديشه ، باور و گفتاري را برمي گزينيد .
اين انديشه ها و كلمات آينده شما را رقم مي زنند
انديشه شما تجربيات فردا ، هفته آينده و ماه و سال
آينده ي شما را شكل مي دهند
اگر به ساير مردم اعتماد نداريد
به اين دليل است كه براي خودتان زندگي نكرده ايد
و از خود پشتيباني و حمايت نمي كنيد
زماني كه به واقع اين كار را آغاز نمائيد
به خودتان اعتماد خواهيد كرد
و وقتي به خودتان اعتماد داشته باشيد
به ديگران هم اعتماد خواهيد نمود .
بيائيد از اين پس به پشت سرمان و به زنــدگي كه ســپري كرديم
با شرمندگي نگاه نكنيم بلكه گذشته را به عنوان غنا و كمال
زنــدگي در نظــر آوريم بدون وجــود اين غنا و كمال
قطعاً نمي توانستيم در جايگاهي كه امروز
ايــستاده ايم قــرار داشته باشيم
لذا زماني كه خودمان را با تمام
وجود بپذيريم تمام و كمال
و يكـ پارچه مي شـويم
و بهبودي مي پذيريم
بيائيم بپذيريم
رشد روحاني ما اغلب
به طرقي كه اصلاً
انتـــظــارش را
نداريم اتفاق
مي افتد
مـن اگـر نيكم اگـر بد تـو برو خود را باش
هر كسي آن درود عاقبت كار كه كشت
-----------------------
كاري به كسي نداشته باشيد
افكارتان را به هر سويي سوق ندهيد
هر كسي صاحب انديشه هاي خود است
چه بهتر كه بجاي نقد ديگران خودمان را نقد كنيم
و در دادگــاه درونــمان به نقــد و بــررسي خــود بپــردازيم
هيچ كسي غير خودمان درد ما را نمي داند و به دردهايمان آشنا نيست
بيائيد طبيب افكار خود باشيم
ما از ده درصد مغزمان استفاده مي كنيم
ولي اين نود درصد بقيه به چه منظور است
بيائيد در اين باره بيشتر فكر كنيم
چه قدر بيش از اين چه هم اكنون مي دانيم
مي توانيم بدانيم
نگريستن به درون
خطـري در پـي نـدارد
هر بار كه بيشتر و عميق تر
بـه درون خـود نـظر مي افـكنيد
گنجينه هاي زيبا و باور نكردني را
در خود مي يابيد
هنگام سپيده دم خروس سحري
داني كه چرا همي كند نوحه گري
يعــــني كـــه نمودنــد درآئينه صبح
گز عمر شبي گذشت وتو بي خبري
نمي گويم حركتي نداريم
ولي حركتمان مانند دور زدن حول محوري خاص است
حول همان محوري كه خودمان تعريفي تقدس گونه برايش داريم
اي كاش پرواز بي محدوديت را ياد مي گرفتيم
حركتي به سوي بي نهايت
حركتي به سوي كمال
حركتي براي سفر
براي سلوك
راهي را كه شادمانه ادامه مي دهي
و مي خواهي مسافرش باشي
معمولاً توسط افراد ناآگاه درك نمي شود
و به همين دليل تو را ديوانه خطاب خواهند كرد
اما تو هدايت شده اي
بگذار هر چه مي خواهند بگويند
چه كنيم ؟
گاهي يادمان مي رود داريم خدايي هم
گاهي يادمان مي رود انسانيم و انسانيت را
گاهي يادمان مي رود براي چه بدنيا آمده ايم
وبا اين بي آگاهي زندگي مي كنيم
گاهي هم فقط مي خواهيم بگذرانيم وقت را
گاهي يادمان مي رود كه هستيم
فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ
گاهي هم مي فهميم كه هيچ چيز نمي فهميم
و اين يك چيز به تمام دانسته هامان مي ارزد
همي دانم كه هيچ ندانم
زمان در گذر است و كاري نمي كنيم
و شايد چون كار مي كنيم غافليم
گاهي بايد با سكوت آشتي كنيم
آشتي با سكوت يعني دوستي با ملكوت
يعني خانه تكاني از افكار باطل و پوچ
سكوت با خود ارامش مي آورد
وقتي درياي متلاطم درون ساكت شد
آن وقت مي شود با قايق تفكر
در اين دريا چيزهاي تازه پيدا كرد
سكوت مي كنم
بگذار بگويند هر چه مي خواهند . . .
يا دليل المتحيرين
كاش نگاهباني براي دل مي گمارديم
و عشق را ،محبت را ، صافي را ، يگانگي و طراوت را
تا اعماق وجود راهنمايي مي كرديم
كاش نگاهباني براي دل مي گمارديم
و به غم و اندوه ،گرفتگي و بدبيني ، تنگ نظري و كج انديشي
به احساس بد و تاريك و به ناپاكي و خساست و دورويي
اجازه ورود نمي داديم
حتي نمي گذاشتيم بر ورودي دلمان ملاقاتي داشته باشند
كاش براي دلمان نگاهباني مي گمارديم
تا . . . .
بعضي وقت ها دوست داريم
به كسي كمك كنيم ولي پولي نداريم . . .
بعضي وقت ها دوست داريم پاي درد و دل كسي بشينيم
ولي كاري از دستمون بر نمي آد
بعضي وقت ها . . .
اگر تو زندگيمون كاري از دستمون براي كسي بر نيومد
بيايم از ته دلمون و با تمام وجودمون براي همديگه دعا كنيم
اين دعا انرژي توليد مي كنه كه هم خودمون
و هم طرف مقابل ازش استفاده مي كنه
بيايم همين حالا براي كساني كه نمي شناسيمشون
و به كمك نياز دارن
دعا كنيم
خدايا . . .
خداوندا . . .
خداي من . . .
گاهي سكوت حرف هاي زيادي براي گفتن دارد
گاهي با يك شاخه گل تمام احساس را هديه مي دهي
گاهي با نگاهي تمامي عشق را هديه مي دهي
گاهي با سلامي تمام آرزوهايت تحقق مي بخشد
گاهي با پيامي بيدار مي شوي
و
گاهي سكوت نشانه اتمام ديدارهاست
گاهي رد يك شاخه گل مردن احساسات است
گاهي خداحافظي براي هميشه است
گاهي با پيامي . . .
:: موضوعات مرتبط:
،
،
